Kup na allegro.pl Zobacz fragmenty
Wzmianki w mediach
Wzmianka o książce w serwisie Nowa Gazeta Biłgorajska
Wzmianka o książce w serwisie Lasy Janowskie i okolice
Od autora
W 2009 roku ukazała się moja książka Na szlaku biłgorajskich kapliczek i krzyży przydrożnych, w której przedstawiłem rezultaty badań terenowych, rozpoczętych w 1980 roku i kontynuowanych ćwierć wieku później. Przedmiotem moich zainteresowań były zabytkowe obiekty małej architektury sakralnej, zachowane na terenach Biłgorajszczyzny – historycznego i etnograficznego regionu położonego na pograniczu obecnych województw lubelskiego i podkarpackiego. W trakcie prac terenowych sporządzałem notatki na temat napotkanych obiektów, a przede wszystkim rejestrowałem je na kliszy aparatu fotograficznego. Pozyskany materiał został uzupełniony o informacje źródłowe podczas kwerendy, która obejmowała zasoby działów etnograficznych placówek muzealnych w Biłgoraju, Lublinie, Zamościu i Nowym Sączu, a także archiwa Muzeum Etnograficznego w Krakowie, urzędów konserwatorskich w Lublinie i Zamościu, Narodowego Instytutu Dziedzictwa (dawniej Regionalnego Ośrodka Badań i Dokumentacji Zabytków w Lublinie) oraz Instytutu Sztuki Polskiej Akademii Nauk w Warszawie.
Kiedy po latach ponownie sięgnąłem do mojego archiwum fotograficznego, okazało się, że wśród starych negatywów są zdjęcia kapliczek i krzyży przydrożnych, których dotychczas nigdzie nie publikowałem. Zbiór z lat 1980-1981 obejmuje fotografie wykonane w technice czarno-białej. Około 2005 roku archiwum powiększyło się o kolejne zdjęcia, w znacznej części uwiecznione na negatywach barwnych. Niniejsza, pełnokolorowa publikacja zawiera 259 fotografii, uzupełnionych o teksty opisujące obiekty zarejestrowane w prawie 40 miejscowościach powiatu biłgorajskiego oraz wschodnich gmin powiatów janowskiego i niżańskiego.
Znaczna część kapliczek i krzyży została wykonana z drewna, które jest materiałem nietrwałym. Część z nich, w przeciwieństwie do ceglanych i kamiennych obiektów, już nie istnieje. Stąd też zapis fotograficzny jest istotnym sposobem na utrwalenie i zachowanie wiedzy o elementach dziedzictwa kulturowego, do których należy m.in. mała architektura sakralna Biłgorajszczyzny.